Στις 13 Δεκεμβρίου 1943, διαπράχθηκε στα Καλάβρυτα το μεγαλύτερο από τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Σε αντίποινα της εκτέλεσης αιχμαλώτων τους από τους αντάρτες (αναφερόμαστε στη Μάχη Ρωγών-Κερπινής στις 16-17 Οκτωβρίου 1943 μεταξύ του ΕΛΑΣ και γερμανικών στρατευμάτων), οι Γερμανοί και τα στρατεύματα κατοχής κλείδωσαν τις γυναίκες και τα παιδιά μέχρι 13 ετών στο σχολείο της πόλης και συγκέντρωσαν όλους τους άνδρες κατοίκους από 14 ετών και πάνω σε μία περιοχή λίγο έξω από το χωριό, στο λόφο του Καπή. 1258 από αυτούς εκτελέστηκαν. Μόνο 13 επέζησαν. Τα γυναικόπαιδα κατόρθωσαν να ελευθερωθούν από το σχολείο, την ώρα που η πόλη παραδινόταν εξ ολοκλήρου στις φλόγες. Την επόμενη μέρα οι Ναζί, ολοκλήρωσαν το αποτρόπαιο έγκλημά τους καίγοντας την Μονή της Αγίας Λαύρας και το Μέγα Σπήλαιο.
Τον Απρίλιο του 2000, ο τότε πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Johannes Rau, επισκέφτηκε την πόλη των Καλαβρύτων για να εκφράσει τα αισθήματα ντροπής και βαθιάς θλίψης για την τραγωδία. Ωστόσο, δεν αναγνώρισε καμία ευθύνη της σημερινής Γερμανίας με τις θηριωδίες των Ναζί. Ούτε λόγος για το ζήτημα των αποζημιώσεων.
[Όπως και τώρα, αχάραγα….
Το επιθετικό κτύπημα της καμπάνας ξυπνά τους ανύποπτους κατοίκους. Οι ναζί συγκεντρώνουν τους άνδρες από 14 ετών και άνω και τους οδηγούν όπως τα πρόβατα στο λόφο του Καππή, ενώ τα γυναικόπαιδα στοιβάζονται στο σχολείο..
Ο καθηγητής Κώστας Αθανασιάδης τολμά και ρωτά τον ταγματάρχη Τέννερ «θα μας σκοτώσετε;» , «όχι» απαντά εκείνος. Κι όλοι ανάσαναν με ανακούφιση.
Ξαφνικά κάτω απο την πόλη που την τύλιγαν οι φλόγες, μια φωτοβολίδα δίνει το σύνθημα. Ο Τέννερ σηκώνει το χέρι και φωνάζει. Πύρ !!! Απέλπιδες κραυγές ακούγονται από τους μελλοθανάτους. Δέκα μυδράλια πυροβολούν φωτιά και σίδερο…. Σε λίγο απόλυτη σιγή. Η μυρωδιά του θανάτου αναδύεται στη βουνοπλαγιά και οι δολοφόνοι ρίχνουν τη χαριστική βολή σε οποιον σαλεύει…
Δέκα-τρείς σώθηκαν απ’ το μακελειό. Σαν να γύρισαν από τον Αδη.
Οι γυναίκες όταν αντιλήφθηκαν τι έγινε άρχισαν να στριγγλίζουν από φρίκη και έσπευσαν προς το μέρος του φονικού. Οιμωγές σπαραγμού και οδύνης. Οι Γερμανοί είχαν κουραστεί να εκτελούν αθώους και κάθισαν κατάχαμα να ξαποστάσουν...]
Πηγή: stokokkino.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου