Γιατί είναι σημαντικό;
Η «ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΕΧΝΗ, σεμινάρια, διαλέξεις, δράσεις για τις τέχνες και τον πολιτισμό» σας προτρέπει να ψηφίσετε ΝΑΙ, για την ίδρυση ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ στις ΝΑΖΙΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ επί της οδού Κοραή 4, στο κέντρο της Αθήνας, ΕΠΕΙΔΗ(αναδημοσιεύουμε το σχετικό άρθρο του υπεύθυνου της "Ανοιχτής Τέχνης", συγγραφέα Αλέξανδρου Ασωνίτη, στην «Ελευθεροτυπία», 10-10-13):
Η Ελλάδα, με 700.000 χιλιάδες νεκρούς, είναι η μόνη χώρα απ’ τις νικήτριες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προς την οποία η Γερμανία αρνείται να εκπληρώσει τις πολεμικές υποχρεώσεις της. Είναι επίσης η μόνη χώρα, από νικήτριες και μη, που τόσες δεκαετίες δεν έχει Μουσείο για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Εθνική μας Αντίσταση, την οποία πολλοί επιμένουν να αντιμετωπίζουν σαν πεδίο εσωτερικής διαμάχης προσβλέποντας σε ανάξια μικροοφέλη απ’ την διαιώνιση του εμφύλιου, σαν να είναι επίτευγμα κι όχι ανασχετικό κάθε εξέλιξης, κρατώντας την Ελλάδα εκτός παγκόσμιας ιστορίας.
Ακόμη και σήμερα, που η χώρα και ο λαός μαστίζονται από την οικονομική κατοχή των Γερμανών, με συνεργάτες τους πολιτικούς-αιώνιο όνειδος, σήμερα που επιτέλους διεκδικούμε τις πολεμικές επανορθώσεις, τις αποζημιώσεις, το δάνειο, τις κλεμμένες αρχαιότητες, σήμερα που στους δρόμους τριγυρίζει και δολοφονεί ο εγχώριος ναζισμός, κανείς δεν ζητάει να αναδειχθούν σε κεντρικό Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης οι, άγνωστες στο ευρύ κοινό, φυλακές της Κομμαντατούρ, επί της οδού Κοραή 4.
Από ετών ο Αλέξανδρος Ασωνίτης έχει γράψει σχετικά άρθρα στην «Ελευθεροτυπία» (28-10-07.... 22-6-08 .... 19-9-10), και χάρις στο πρώτο απ’ αυτά, που δημοσιεύθηκε στο «΄Εψιλον», η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε, Μάϊος του 2008, να επαναλειτουργήσει ως επισκέψιμο ιστορικό χώρο τις φυλακές, που έκρυβαν επί 47 χρόνια αντί να προβάλλουν. Τις πρωτοάνοιξαν για το κοινό το 1991 αλλά τις ξανάκλεισαν το 1995, αφού από τότε μέχρι το 2008 η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε σχολεία, κατόπιν συννενοήσεως, και αργότερα μόνο σε δημοσιογράφους, κατόπιν αδείας. Ποιος μας παίρνει στα σοβαρά με τέτοιες επιλογές;
Οι φυλακές βρίσκονται στα διώροφα υπόγεια του κτηρίου που ανήκει στην εταιρεία "εθνική ασφαλιστική", αυτή ορίζει το ωράριο επίσκεψης, υπάλληλος της είναι ο υπεύθυνος του χώρου (λειτουργεί 10-2μμ, τρις εβδομαδιαίως, σαν οδοντιατρείο). Πρόκειται για πρωτοφανές σκάνδαλο και βαρύτατη ύβρι προς όλους, στρατιώτες, αντάρτες, νεκρούς, τραυματίες, ανάπηρους, λιμοκτονήσαντες, βασανισθέντες, τον Ελληνικό Λαό και την Ιστορία. Είναι ώρα οι ναζιστικές φυλακές να περιέλθουν στην απόλυτη δικαιοδοσία της ελληνικής πολιτείας και να αναδειχθούν σε κεντρικό Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης. Καλώντας κόμματα, φορείς και προσωπικότητες να συνδράμουν, υποβάλλουμε τις ακόλουθες σχετικές προτάσεις:
1) Να εγκαινιασθεί επίσημα ο χώρος, παρουσία όλης της ηγεσίας της χώρας, πρέσβεων, επισήμων της ΕΕ κ.λπ.
2) Να κατατίθενται στεφάνια στις επετείους, αρχής γενομένης από την 28η Οκτωβρίου, να ενταχθεί ο χώρος στο πρόγραμμα όλων των ξένων επισήμων που επισκέπτονται την Ελλάδα.
3) Να διαμορφωθεί κατάλληλα η είσοδος, τοποθετώντας εμφανή επιγραφή κι αντικαθιστώντας την σημερινή τζαμόπορτα με σιδερένια: για μικρό ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο κέντρο της Αθήνας πρόκειται, όχι για πολυκατοικία του ’60.
4) Αντί της ασαφούς ονομασίας: «χώρος ιστορικής μνήμης», να ονομασθούν: «Ναζιστικές Φυλακές».
5) Να αναρτηθούν στους τοίχους, καθώς κατεβαίνεις στα υπόγεια, φωτογραφίες της Βούλας Παπαιωάννου με τα σκελετωμένα παιδιά της Κατοχής και φωτογραφίες από την Αντίσταση των Κώστα Μπαλάφα και Σπύρου Μελετζή. Να καλυφθεί, με ψευδότοιχο, το άνοιγμα και η σκάλα που οδηγούν στον κινηματογράφο «Άστυ», ώστε να μην διασπάται ο χώρος και η προσήλωση των επισκεπτών-προσκυνητών.
6) Τα ανοίκιαστα παράλληλα υπόγεια, που βρίσκονται στην δεξιά πλευρά του κτηρίου, να μετατραπούν σε μουσειακό χώρο εκθέσεως φωτογραφιών, αντικειμένων της Αντίστασης κλπ. Τα υπόγεια-φυλακές με τα παράλληλα υπόγεια συγκοινωνούν μεταξύ τους, στην «πλάτη» της κινηματογραφικής αίθουσας.
7) Να χρησιμοποιηθεί το «Άστυ», μέχρι τις 4μμ., για την προβολή ντοκυμαντέρ και σχετικού κινηματογραφικού υλικού.
8) Να δημιουργηθεί πλήρως ενημερωμένη βιβλιοθήκη για ερευνητές, μελετητές, επισκέπτες.
9) Να ανεγερθεί Ηρώο στον πεζόδρομο, κοντά στην είσοδο.
10) Να τοποθετηθούν κατευθυντήριες πινακίδες στην πόλη, και ειδικά κοντά στις φυλακές και στο μετρό (σταθμός Πανεπιστήμιο), αφού δεν προνόησαν να ενώσουν απευθείας το μετρό με τις φυλακές. Να συμπεριλαμβάνεται ο χώρος στους τουριστικούς και ιστορικούς οδηγούς των Αθηνών.
11) Να λειτουργεί καθημερινώς, όπως τα Νταχάου, Αουσβιτς κ.λπ., που δέχονται εκατομμύρια επισκεπτών-προσκυνητών ετησίως.
12) Να αναλάβει οριστικά την ευθύνη και την λειτουργία των φυλακών η Πολιτεία.
13) Να αφαιρεθούν από τον προθάλαμο των φυλακών φωτογραφίες με την προπολεμική διοίκηση της εθνικής ασφαλιστικής (!).
14) Να καλυφθεί ο όποιος ελεύθερος χώρος με κουρτίνες και ψευδότοιχους.
15) Να αξιοποιηθούν κοινοτικά προγράμματα για ανάδειξη ιστορικών χώρων.
Μόνο όποιος δει την τεράστια, φρικιαστική, χιτλερική σημαία της Κομμαντατούρ που εκτίθεται στον χώρο, έστω και με χειρότερο τρόπο από πριν, θα καταλάβει τι σημαίνει ναζισμός, καθώς και την ιστορική - παιδαγωγική αξία ιδρύσεως του Μουσείου. Το κόστος μετατροπής του είναι ελαχιστότατο.
Σήμερα συμπληρώνονται 69 χρόνια απ' την απελευθέρωση της Αθήνας, 12-10-1944. Η πόλη-σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού, που θρήνησε 300.000 άμαχους νεκρούς απ’ την πείνα και τόσα υπέφερε από τους ατιμώρητους Γερμανούς δολοφόνους του Ελληνικού Λαού, δικαιούται ένα Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης. Όχι άλλες υπεκφυγές, παρακαλούμε. Ταπεινώσαμε τον γερμανικό ναζισμό, τον ιταλικό φασισμό και τον βουλγάρικο εθνικισμό, και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό.
Ανοιχτή Τέχνη
Σεμινάρια - Διαλέξεις - Δράσεις
για τις τέχνες και τον πολιτισμό!
Φιλελλήνων & Ναυάρχου Νικοδήμου 2, Σύνταγμα
info@anoixtitexni.gr
www.anoixtitexni.gr
Τηλ.210 32 27 188
Η Ελλάδα, με 700.000 χιλιάδες νεκρούς, είναι η μόνη χώρα απ’ τις νικήτριες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προς την οποία η Γερμανία αρνείται να εκπληρώσει τις πολεμικές υποχρεώσεις της. Είναι επίσης η μόνη χώρα, από νικήτριες και μη, που τόσες δεκαετίες δεν έχει Μουσείο για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Εθνική μας Αντίσταση, την οποία πολλοί επιμένουν να αντιμετωπίζουν σαν πεδίο εσωτερικής διαμάχης προσβλέποντας σε ανάξια μικροοφέλη απ’ την διαιώνιση του εμφύλιου, σαν να είναι επίτευγμα κι όχι ανασχετικό κάθε εξέλιξης, κρατώντας την Ελλάδα εκτός παγκόσμιας ιστορίας.
Ακόμη και σήμερα, που η χώρα και ο λαός μαστίζονται από την οικονομική κατοχή των Γερμανών, με συνεργάτες τους πολιτικούς-αιώνιο όνειδος, σήμερα που επιτέλους διεκδικούμε τις πολεμικές επανορθώσεις, τις αποζημιώσεις, το δάνειο, τις κλεμμένες αρχαιότητες, σήμερα που στους δρόμους τριγυρίζει και δολοφονεί ο εγχώριος ναζισμός, κανείς δεν ζητάει να αναδειχθούν σε κεντρικό Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης οι, άγνωστες στο ευρύ κοινό, φυλακές της Κομμαντατούρ, επί της οδού Κοραή 4.
Από ετών ο Αλέξανδρος Ασωνίτης έχει γράψει σχετικά άρθρα στην «Ελευθεροτυπία» (28-10-07.... 22-6-08 .... 19-9-10), και χάρις στο πρώτο απ’ αυτά, που δημοσιεύθηκε στο «΄Εψιλον», η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε, Μάϊος του 2008, να επαναλειτουργήσει ως επισκέψιμο ιστορικό χώρο τις φυλακές, που έκρυβαν επί 47 χρόνια αντί να προβάλλουν. Τις πρωτοάνοιξαν για το κοινό το 1991 αλλά τις ξανάκλεισαν το 1995, αφού από τότε μέχρι το 2008 η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε σχολεία, κατόπιν συννενοήσεως, και αργότερα μόνο σε δημοσιογράφους, κατόπιν αδείας. Ποιος μας παίρνει στα σοβαρά με τέτοιες επιλογές;
Οι φυλακές βρίσκονται στα διώροφα υπόγεια του κτηρίου που ανήκει στην εταιρεία "εθνική ασφαλιστική", αυτή ορίζει το ωράριο επίσκεψης, υπάλληλος της είναι ο υπεύθυνος του χώρου (λειτουργεί 10-2μμ, τρις εβδομαδιαίως, σαν οδοντιατρείο). Πρόκειται για πρωτοφανές σκάνδαλο και βαρύτατη ύβρι προς όλους, στρατιώτες, αντάρτες, νεκρούς, τραυματίες, ανάπηρους, λιμοκτονήσαντες, βασανισθέντες, τον Ελληνικό Λαό και την Ιστορία. Είναι ώρα οι ναζιστικές φυλακές να περιέλθουν στην απόλυτη δικαιοδοσία της ελληνικής πολιτείας και να αναδειχθούν σε κεντρικό Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης. Καλώντας κόμματα, φορείς και προσωπικότητες να συνδράμουν, υποβάλλουμε τις ακόλουθες σχετικές προτάσεις:
1) Να εγκαινιασθεί επίσημα ο χώρος, παρουσία όλης της ηγεσίας της χώρας, πρέσβεων, επισήμων της ΕΕ κ.λπ.
2) Να κατατίθενται στεφάνια στις επετείους, αρχής γενομένης από την 28η Οκτωβρίου, να ενταχθεί ο χώρος στο πρόγραμμα όλων των ξένων επισήμων που επισκέπτονται την Ελλάδα.
3) Να διαμορφωθεί κατάλληλα η είσοδος, τοποθετώντας εμφανή επιγραφή κι αντικαθιστώντας την σημερινή τζαμόπορτα με σιδερένια: για μικρό ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο κέντρο της Αθήνας πρόκειται, όχι για πολυκατοικία του ’60.
4) Αντί της ασαφούς ονομασίας: «χώρος ιστορικής μνήμης», να ονομασθούν: «Ναζιστικές Φυλακές».
5) Να αναρτηθούν στους τοίχους, καθώς κατεβαίνεις στα υπόγεια, φωτογραφίες της Βούλας Παπαιωάννου με τα σκελετωμένα παιδιά της Κατοχής και φωτογραφίες από την Αντίσταση των Κώστα Μπαλάφα και Σπύρου Μελετζή. Να καλυφθεί, με ψευδότοιχο, το άνοιγμα και η σκάλα που οδηγούν στον κινηματογράφο «Άστυ», ώστε να μην διασπάται ο χώρος και η προσήλωση των επισκεπτών-προσκυνητών.
6) Τα ανοίκιαστα παράλληλα υπόγεια, που βρίσκονται στην δεξιά πλευρά του κτηρίου, να μετατραπούν σε μουσειακό χώρο εκθέσεως φωτογραφιών, αντικειμένων της Αντίστασης κλπ. Τα υπόγεια-φυλακές με τα παράλληλα υπόγεια συγκοινωνούν μεταξύ τους, στην «πλάτη» της κινηματογραφικής αίθουσας.
7) Να χρησιμοποιηθεί το «Άστυ», μέχρι τις 4μμ., για την προβολή ντοκυμαντέρ και σχετικού κινηματογραφικού υλικού.
8) Να δημιουργηθεί πλήρως ενημερωμένη βιβλιοθήκη για ερευνητές, μελετητές, επισκέπτες.
9) Να ανεγερθεί Ηρώο στον πεζόδρομο, κοντά στην είσοδο.
10) Να τοποθετηθούν κατευθυντήριες πινακίδες στην πόλη, και ειδικά κοντά στις φυλακές και στο μετρό (σταθμός Πανεπιστήμιο), αφού δεν προνόησαν να ενώσουν απευθείας το μετρό με τις φυλακές. Να συμπεριλαμβάνεται ο χώρος στους τουριστικούς και ιστορικούς οδηγούς των Αθηνών.
11) Να λειτουργεί καθημερινώς, όπως τα Νταχάου, Αουσβιτς κ.λπ., που δέχονται εκατομμύρια επισκεπτών-προσκυνητών ετησίως.
12) Να αναλάβει οριστικά την ευθύνη και την λειτουργία των φυλακών η Πολιτεία.
13) Να αφαιρεθούν από τον προθάλαμο των φυλακών φωτογραφίες με την προπολεμική διοίκηση της εθνικής ασφαλιστικής (!).
14) Να καλυφθεί ο όποιος ελεύθερος χώρος με κουρτίνες και ψευδότοιχους.
15) Να αξιοποιηθούν κοινοτικά προγράμματα για ανάδειξη ιστορικών χώρων.
Μόνο όποιος δει την τεράστια, φρικιαστική, χιτλερική σημαία της Κομμαντατούρ που εκτίθεται στον χώρο, έστω και με χειρότερο τρόπο από πριν, θα καταλάβει τι σημαίνει ναζισμός, καθώς και την ιστορική - παιδαγωγική αξία ιδρύσεως του Μουσείου. Το κόστος μετατροπής του είναι ελαχιστότατο.
Σήμερα συμπληρώνονται 69 χρόνια απ' την απελευθέρωση της Αθήνας, 12-10-1944. Η πόλη-σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού, που θρήνησε 300.000 άμαχους νεκρούς απ’ την πείνα και τόσα υπέφερε από τους ατιμώρητους Γερμανούς δολοφόνους του Ελληνικού Λαού, δικαιούται ένα Μουσείο Αντιναζιστικής Αντίστασης. Όχι άλλες υπεκφυγές, παρακαλούμε. Ταπεινώσαμε τον γερμανικό ναζισμό, τον ιταλικό φασισμό και τον βουλγάρικο εθνικισμό, και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό.
Ανοιχτή Τέχνη
Σεμινάρια - Διαλέξεις - Δράσεις
για τις τέχνες και τον πολιτισμό!
Φιλελλήνων & Ναυάρχου Νικοδήμου 2, Σύνταγμα
info@anoixtitexni.gr
www.anoixtitexni.gr
Τηλ.210 32 27 188
Για συμμετοχή στη ψηφοφορία : https://secure.avaaz.org/el/petition/OI_NAZISTIKES_FYLAKES_KAI_TA_YPOGEIA_TIS_ODOY_KORAI_NA_GINOYN_MOYSEIO_ANTINAZISTIKIS_ANTISTASIS/
Υ.Γ. Η ένθετη φωτογραφία είναι της Βούλας Παπαιωάννου, απ’ το: «Μαύρο Λεύκωμα» με τα σκελετωμένα παιδιά της Κατοχής.
Υ.Γ. Η ένθετη φωτογραφία είναι της Βούλας Παπαιωάννου, απ’ το: «Μαύρο Λεύκωμα» με τα σκελετωμένα παιδιά της Κατοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου